Als fotograaf help ik je voor eeuwig te herinneren. Foto’s helpen je stilstaan, om dan weer door te gaan. Ik wil je herinneringen geven die écht zijn, die als écht aanvoelen. Ik heb het voorrecht al veel mensen gelukkig gemaakt te hebben. Maar die herinneringen, jouw foto’s, zijn op een manier ook kwetsbaar, zonder back-up tenminste. Want wat als je ze verliest?
Laatst was ik met mijn website-man aan het bellen. De technieker achter alles hier. Ik wil graag iets veranderen aan mijn website, en dan is hij de grote redding. Want ik kan best veel, maar niet alles.
Stijn is een babbelkont. Maar da’s niet erg. Da’s leutig. Hij maakt het hele digitale verhaal menselijk. Ik hoef niet bij een of andere klantendienst 5 dagen te wachten op een halfslachtig antwoord. Hij smijt zich. En dankzij hem heb ik nog meer zin om mij te smijten.
(dus als je ge ooit een website nodig hebt, dan moet je bij Stijn zijn)
Nieuwe website incoming
Alez, om kort te zeggen: ik heb een idee voor een nieuwe website, en daar ga ik de komende weken, maanden aan werken.
Dan ontplooide ons gesprek zich in back-ups.
En dat ik het eigenlijk nog niet helemaal doe volgens de regels van de kunst. Alhoewel ik het wellicht toch beter doe dan zelfs de doorsnee digital native. Ter mijner verdediging 🙂
Maar ik heb dus nagedacht hoe ik het nog beter kan doen. En hoe beter en veiliger ik jouw herinneringen kan bewaren.
Want stel je voor. Je computer crasht. En net op dat moment doet mijn harde schijf het ook niet meer. Uh-oh. En nu?
Wenen. Janken. Bleiten. Schreien.
Het goede nieuws: er zou al héééééél veel tegelijk moeten fout lopen om zoiets mee te maken. Want ik neem een back-up of drie van jouw foto’s.
Back-up van je foto’s: hoe ik het doe
Shoot is gedaan. Alle foto’s staan op het geheugenkaartje, en blijven daar voor minstens twee maanden nog op staan.
Dat geheugenkaartje steek ik in mijn laptop. Ik importeer de foto’s in Lightroom en bewaar ze ook op mijn laptop. Minstens voor een maand of vier.
Die foto’s kopieer ik ook meteen naar mijn NAS. Een soort opslagapparaat, aangesloten op mijn lokaal netwerk hier.
En dan maak ik van de NAS nog eens een back-up op een externe harde schijf. Die bewaar ik voor de zekerheid op een andere plek.
Zo staan de foto’s op vier locaties op het moment dat ik nog moet beginnen bewerken: mijn laptop, het geheugenkaartje, de NAS en externe harde schijf.
Eens de foto’s af zijn, upload ik de finale beelden naar Pixieset. Ook daar blijven ze minstens twee maanden staan. Of langer, afhankelijk van hoeveel opslagplaats ik vrij heb.
De finale beelden zet ik ook in Google One. Da’s handig voor mij: zo kan ik wanneer ik maar wil en van overal makkelijk en snel aan de foto’s.
En als laatste zet ik de finale foto’s ook nog eens op de NAS, en verwijder ik de ongebruikte RAW-bestanden om plaats te besparen.
En zo staan de afgewerkte foto’s op vijf locaties: mijn laptop, Pixieset, de NAS, externe harde schijf en in de cloud.
Of ik jouw herinneringen bloedserieus neem?
Awel, ja 🙂
Ik vind dit deel van mijn service, de back-up van je foto’s, heel belangrijk. En dat is onder andere waar ik het verschil maak. Jij merkt er wellicht weinig van, mij geeft het veel rust in mijn hoofd wetende dat alles veilig staat.
Haha. Ik overlees net alles eens. En nu kan ik alleen maar denken: nerd! 🙂
Volg je me al op Instagram?
Ja, echt een nerd! Maar da’s goed 🙂
Hehe ????