Fotografie betekent ook: verhalen. Verhalen die ik vertel in beeld. Maar af en toe moet er eens wat meer van mijn hart, of heb ik gewoon iets leuks te vertellen. Dat doe ik hier.
Iedere maand blik ik terug en kies ik mijn favoriete foto van de voorbije weken. Ik deed eind januari mijn eigen borstvoeding fotoshoot. Niets te fancy. Zonder al te veel tralala. Gewoon, wij. Samen. Intiem. Gezellig. En samen met mijn mama, ze kreeg mijn camera in haar handen geduwd. Al moet ik ook zeggen: ik heb ze ondertussen al goed opgeleid 🙂
Borstvoeding fotoshoot & afscheid – Foto van de maand januari ’24 Meer lezen »
Dit vind ik het moeilijkste, lastigste en toch ook fijnste blogbericht van het jaar: de terugblik op 2023 en vooruitblik op 2024. Ik zet mijn fotografiebusiness om in cijfers, heb het over mijn aanbod als coach voor fotografen en mijn dromen met De Fotoschuur. Deze periode vorig jaar was ik met bevallingsrust, en maakte ik geen blogbericht als dit. Maar voor 2021 en 2022 had ik er wel eentje geschreven, en als ik het nu opnieuw lees denk ik: haha, wow, wat ben ik gegroeid. Logisch ook, want dit was mijn eerste jaar als zelfstandige in hoofdberoep 🙂 en dat jaar is voorbij gevlogen. 16 januari 2023 LET’S GOOOOO Mijn eerste werkdag stond zo in mijn agenda. Mijn eerste werkdag na Otto’s geboorte en als fulltime fotografe. We hadden een beetje een valse start wel, want Otto was tot de dag ervoor opgenomen in het ziekenhuis met een zware RSV-besmetting. Dus die eerste werkdag hebben we wel nog effe moeten recupereren. En Otto kon bovendien ook nog niet altijd naar de opvang, ons echte vaste schema begon maar in september. Fotosessies-teller Ik deed dit jaar 194 fotosessies, maar ook 55 mini sessies. Dat maakt dus een totaal van 249 fotoshoots. Gemiddeld deed ik dit jaar 16 shoots per maand. De groene balkjes zijn het aantal shoots, de twee oranje uitschieters zijn mini sessies: eens in de lente en eens voor kerst. In totaal leverde ik dit jaar 27 510 foto’s af, da’s wel nog zonder de maand december mee te rekenen. Want ik heb nog wat werk te doen 🙂 Website-teller 9971 bezoekers en 24 485 weergaven in 2023. 2021 en 2022 gingen redelijk gelijk op qua websitebezoekers, maar in 2023 ging het aantal met wel een derde omhoog. Wauw. Zulke gekke getallen! Blog-teller In 2023 schreef ik in totaal blijkbaar 13 000 woorden op deze blog, verdeeld over 20 blogberichten. Mijn drie populairste blogberichten van dit jaar zijn: Hoe Otto mij geholpen heeft: een positief bevallingsverhaal (261 keer bekeken) 7 poseertips voor je zwangerschapsfoto’s (242 keer bekeken) Zelf je kerstkaart maken (222 keer bekeken) Mijn all-time best scorende blogbericht is er eentje uit 2020 trouwens, 5 locaties voor een fotoshoot. De teller daarvan staat op dit moment op 2705 views. Ik heb dat blogbericht dit jaar wel een kleine update gegeven 🙂 Hoogtepunten Een van de meest memorabele fotosessies was aan zee, met trouwkleren en al het water in 🙂 Een van de fotoshoots waarbij ik mij zo goed voelde, zo gezien als creatieveling, en ongelooflijk veel vrijheid kreeg, is een zwangerschapssessie tijdens zonsondergang. Zie filmpje hieronder. En als kers op de taart mocht ik ook nog hun babysessie doen 🙂 En waarover ik eigenlijk nog maar bitter weinig verteld heb, is dat ik de newbornfoto’s mocht maken van Nova, het pasgeboren dochtertje van Kato en Tom Dice van The Starlings. Zo nam De Fotoschuur voor het eerst ook BV’s onder zijn vleugels 🙂 Ik vond het ongelooflijk spannend, maar vooral ook een heel fijne en warme ervaring. Zo dankbaar voor het vertrouwen. En als laatste, een van de foto’s van mijzelf waar ik het allertrotst op ben, is eentje van Otto en Florian in de douche. Die fotoreeks voelt zo warm, zo teder. En achteraf kreeg ik redelijk wat berichtjes van mensen die ook een poging hadden gedaan om zulke foto’s te maken. Dat doet me dan weer extra deugd: dat het me lukt om jou een duwtje te geven om je kindje vast te leggen. Persoonlijke-teller Mijn persoonlijke teller, daarvan is het glas een beetje gebarsten. Ik heb heel veel en heel hard gewerkt dit jaar. Ik ben ongelooflijk dankbaar en trots, want dat betekent alleen maar dat wat ik doe goed werkt. Maar ik ben moe. De gebroken nachten met Otto wegen zwaar. Ik heb een beetje te veel gewerkt, amper vrije dagen genomen, weinig geluisterd naar mijn lichaam. En dat lichaam is op. Da’s mijn eigen dikke schuld 🙂 Mijn voornemen voor dit jaar is dus: mij iets minder te pletter werken, beter luisteren naar mijn lichaam en er meer zijn voor mijn gezin. Fotografen coach En daarom ga ik dit jaar mijn De Fotoschuur Academy verder uitbouwen. Da’s fysiek minder zwaar werk, en dat werk kan ik -hopelijk- iets beter beheersen en spreiden. Het aantal fotoshoots wil ik wat minderen, zodat ik meer tijd kan spenderen aan: Het persoonlijke begeleidingstraject waarbij ik fotografen coach in hun teksten en website De Snelcursus Website & SEO voor Fotografen En mijn eigen podcast die ik onlangs heb gelanceerd Met De Fotoschuur Academy help ik fotografen die sociale media moe zijn naar een vaste klantenstroom via hun website. Een website die werkt en stijgt in Google, gevuld met eerlijke en warme teksten. Meer nog, we werken samen aan een blijvende strategie waarmee ze hun doelgroep aantrekken. Ik ben mezelf aan het heruitvinden als coach voor fotografen, da’s een toffe nieuwe uitdaging. En zo kan ik blijven doen wat ik fijn vind: Anderen helpen met wat ik het liefste doe: in woord en beeld en de combinatie van de twee En los daarvan… Dit gaan we doen in 2024 Naast dat coachingsaanbod, blijf ik natuurlijk met veel liefde en warmte fotograferen. Mijn ideetjes voor 2024: Een creatieve fotoshoot aan Cap Blanc Nez (da’s mijn droom!) Lente of zomer mini sessies aan zee (ben er nog niet helemaal aan uit) Kerst mini sessies in de studio (dit jaar was zo’n succes, dat doen we nog eens!) Een nieuw aanbod voor zij die geen enkele mijlpaal willen missen (binnenkort meer daarover) In 2024 neem ik het grootste deel van juli vakantie. We gaan naar Frankrijk, woehoe! En ik wil in de Kerstvakantie ook weg, naar de zon. Tenerife? Wat zou leuk zijn met een tegen dan 8-, 6- en 2-jarige? Iemand tips? En jij? Jij kan me helpen. Door over me te blijven praten met anderen. Door me te taggen en te vernoemen als je jouw foto’s deelt. Door voor me te supporteren in wat ik doe. Want imposter-syndrome en faalangst,
2023 terugblik & 2024 vooruitblik Meer lezen »
Iedere maand blik ik terug en kies ik mijn favoriete foto van de voorbije weken. Ik zit nog lekker in vakantiemodus terwijl ik dit blogbericht typ, dus het worden dan ook gewoon lekker veel vakantiefoto’s, waarvan er eentje toch heel erg uitspringt. Maar ik begin effe met een Fresh 48-fotoshoot in Gent die wel op de planning stond, eentje waarvoor ik mega enthousiast stand-by bleef.
Fresh 48 Gent – Foto van de maand juli ’23 Meer lezen »
Disclaimer: dit blogbericht is er eentje om te stoefen 🙂 Een paar keer per jaar neem ik deel aan een fotografiewedstrijd. Want gewoon, heel eerlijk: dat streelt mijn ego 🙂 Haha. Niet dat ik zoveel win, totaal niet. Maar zo heel af en toe behaal ik toch een mooie plaats, en dat doet deugd. Mega veel deugd. Vorig jaar nam ik ook al eens deel aan de Shoot & Share-contest, en geraakte 1 van mijn foto’s redelijk ver. Maar dit jaar heb ik me er met meer aandacht mee bezig gehouden. Waarom? Omdat het stemmen bij deze fotografiewedstrijd anders verloopt geen beoordeling door een beroepsjury, geen panel met professionele fotografen, geen stemmen ronselen via social media. Je stemt op je favoriete foto uit een selectie van 4 foto’s, telkens opnieuw. Je weet ook nooit voor wie je stemt. Veel leuker dan de populariteitspoll die een fotowedstrijd al snel kan zijn. De Shoot & Share photo contest is een wedstrijd met veel deelnemers. Héél veel deelnemers. Dit jaar waren er meer dan 1 miljoen inzendingen Als zwangerschaps-, baby- en gezinsfotograaf koos ik voor de categorieën maternity, families, newborn, babies/toddlers en kids. Verspreid over die categorieën zond ik 50 foto’s in. Die vijftig foto’s kiezen, da’s eigenlijk echt een vree beu werk. Haha 🙂 Ik heb al vaak gemerkt: mijn favoriete foto is niet per se jouw favoriete foto. Als fotograaf zie je sommige beelden helemaal anders, denk ik? Of misschien omdat ik de foto gemaakt heb? Ik vind het moeilijk om me daarvan los te maken en me in jouw standpunt te plaatsen. De website laadt echt zeer, zeer traag, maar hier kan je zien welke foto’s ik ingestuurd heb: mijn selectie En het resultaat van de fotowedstrijd? Daar ben ik ongelooflijk trots op. Een van mijn foto’s schopte het tot de 11de plaats Elfde, dat klinkt misschien niet zo zot. Niet eens in de top 10. Maar… Mijn foto werd elfde op meer dan 4500 inzendingen in die categorie (babies/toddlers 3m-3y), van fotografen over de hele wereld. Hoe crazy is dat? Dat ik trots ben! ‘t Is trouwens deze foto 🙂 van een heel lief snoetje en een paar verwonderde ogen. De andere 49 foto’s deden het trouwens ook niet slecht 🙂 En dan ga ik nu effe genieten van mijn vakantie. Tot over twee weken! Hey! Ik ben Janna. Ik ben een fotograaf uit Gent. Welkom hier, blij dat je er bent! Mag ik je helpen de tijd even te laten stil staan? De Fotoschuur-sessies zijn er om van te genieten. Ik neem mijn tijd en ik wil dat jij dat ook doet. Een fotosessie verloopt volledig op jouw tempo of op het tempo van je gezin. Je krijgt unieke, ongedwongen beelden waar je altijd met een heerlijk gevoel op kan terug kijken. Lees mijn verhaal Zwangerschap De meest krachtige, warme en échte herinneringen aan je zwangerschap.Voor altijd. Ga naar de zwangerschapssessie Babyfotografie Zijn huid zo broos, zijn haren zo zacht, zijn nageltjes zo klein en zijn lach nog zo zeldzaam. Vereeuwig je herinneringen. Ga naar de babysessie Liefde & familie Stap even uit de rush die het leven vaak is, onthaast en blijf stilstaan bij wie jullie geworden zijn. Wees trots! Ga naar Liefde & familie
Nummer 11 op 1 miljoen: fotografiewedstrijd Meer lezen »
Ik zag dit bij mijn mammie Satur9, die het op haar beurt overnam van bij Regenboogtrui. Een tag, zoals deze fotografie-tag, is een manier om de persoon achter een blog beter te leren kennen, door middel van vraagjes rond een bepaald thema. Ik vond het wel toepasselijk, dus kijk 🙂 enjoy! Wat was je eerste eigen camera? Een oud Canon-toestelletje, eentje dat ik kreeg van mijn mama nadat zij een nieuw had. Of zo herinner ik me toch. Ergens jaartal 2008. En als ik in mijn archief kijk, zie ik vooral onscherpe foto’s vanuit mijn slaapkamerraam. Haha! Waar maak je het meeste foto’s van? Baby’s 🙂 Wat begon met mijn eigen baby’s, groeide uit tot mijn beroep. I love it! Met welke app bewerk je je smartphone foto’s het liefste? De gratis Lightroom-app van Adobe. Wist je trouwens dat ik enkele presets ontwikkelde, om het bewerken daar nog sneller en makkelijker te doen? Check de presets Hoe bewerk je je foto’s die je maakt met je camera? In Lightroom Classic. Daar importeer en sorteer ik mijn foto’s, kies ik de beste uit de fotosessie en doe ik het grootste deel van de nabewerking. Eens de foto’s bijna af zijn, doe ik de finale touch in Photoshop. Kleine velletjes, krasjes of stofjes verdwijnen daar 🙂 Ik ben gemakkelijk een uur of 5 bezig aan een fotogalerij, maar ik doe dat wel heel graag. Nabewerking is als de laatste laag van een schilder over zijn schilderij. Het maakt je foto helemaal af. Wat is je favoriete zelfgemaakte foto? Dat is moeilijk. Echt heel moeilijk. Ik heb hier een tijdje over nagedacht. Het moet een foto zijn die ik prachtig vind, dat een warm gevoel uitstraalt en met een fijne herinnering samengaat. Oké, ik weet er eentje. Ik nam deze foto met mijn smartphone. Dus zo zot is ie eigenlijk niet. En mijn Oma zal er wel wat over te zeggen hebben 🙂 Maar dat maakt me niet uit. Ik vind het zo mooi, door de generaties heen. En misschien is dat volgend jaar alweer een ander hoor. Hoeveel foto’s maak je gemiddeld op een dag? Soms geen, soms 1000 🙂 Na gemiddelde baby fotosessie beland ik gemiddeld op een 800 foto’s. Is daar een grotere broer of zus bij, zijn het er vaak iets meer dan 1000. Een fotosessie met het hele gezin buiten in de natuur heeft er vaak 1000-1200, terwijl ik voor bijvoorbeeld communiefoto’s een 400-tal maar heb. Alles hangt dus af van de situatie en de gezinssamenstelling. Als ik na de fotosessie zeg op hoeveel foto’s we geëindigd zijn, verschieten mensen daar altijd van 🙂 Maar eigenlijk is dat echt heel normaal en ligt het volledig in lijn met mijn stijl en werkwijze. Je hoeft bij mij niet stil te staan en te poseren. Je mag praten, lachen, bewegen, rondlopen. Gewoon jezelf zijn dus, en genieten van elkaars gezelschap. En net omdat we tussendoor lekker tateren en doen, maak ik ook veel “slechte” foto’s: foto’s met gesloten ogen, gekke bekken, … uit een reeksje van 10 of 20 foto’s, zitten misschien 1 of 2 goeie foto’s 🙂 Op welke plek wil je ooit nog foto’s maken? Wij willen terug naar Castellane! Elk jaar maken Florian zijn ouders dezelfde reis. Saai? Baneet!Het is daar zo mooi, er valt daar zo veel te doen, alles is dichtbij. Vakantie is voor ons hetzelfde: rust. Wij willen niet elke dag de zotste uitstappen doen, wij willen niet ontdekken en heel de tijd op pad zijn. Wij willen rust en effe loslaten. Vorig jaar gingen we er naartoe, voor het eerst met de meisjes in de auto, in plaats van met het vliegtuig. Deze zomer gaan we niet, want ik vind Otto te klein. Maar volgend jaar, dan gaan we wel. En o wat kijken we er nu al naar uit! Ik wil er foto’s van mijn gezin. Wij, compleet, ontspannen, samen. Aan welke fotografietip heb je het meeste gehad? Kijk bewust naar het licht. Het kostte me veel tijd en trial and error, maar nu kijk ik helemaal anders naar lichtinval dan een aantal jaar geleden. Ik hou van schaduw. Schaduw brengt een bepaalde mood in je beeld. Maar hoe die schaduw valt, is erg belangrijk. Het licht valt best zijdelings op het gezicht. Niet vlak op het gezicht. Of tijdens het gouden uurtje zelfs van achter je onderwerp. Hoe deel jij foto’s met de buitenwereld? Klanten ontvangen hun foto’s in een eigen, persoonlijke galerij. Ik gebruik daarvoor Pixieset. Een handig platform, waar ook een online printwinkel aan verbonden is. Van daaruit kan je je foto’s kiezen, downloaden en bestellen. Galerij van Liesbet Mijn favoriete foto’s verschijnen maandelijks op mijn blog, en af en toe vernieuw ik de foto’s op de algemene pagina’s van mijn website. Op Instagram en Facebook post ik regelmatiger, zowel van mijn klanten als persoonlijke foto’s. Op dit moment post ik zelfs dagelijks, maar o wie weet hoe lang ik dat nog volhou 🙂 Volg je me daar al? Ik zet alle foto’s ook op Google Drive, mijn extra back-up. Persoonlijke foto’s deel ik daar ook af en toe met mijn familie. Hey! Wist je dat ik iets super leuk doe voor Moederdag? En ik doe dat samen met Ester van het Projecthuis. Ester laat creëren met keramiek, ik leg vast op beeld. En zo beleef je een fijn moment, samen. Je komt een potje maken, niet aan de draaischijf, maar gewoon met je handen. Voel de klei, maar voel ook de connectie met je zoon of dochter, of je eigen mama. Pruts, ontdek, leer en ga naar huis met je eigen creatie, een warm gevoel én prachtige foto’s. Meer weten?
De fotografie-tag Meer lezen »
Je eigen fotowand maken Dit is hoe ik een fotowand maakte op een atypische plek in ons huis. Met tips hoe jij succesvol zelf je eigen fotomuur kan maken. Want je hebt wellicht niet honderden, maar duizenden foto’s ongebruikt op je telefoon, computer en harde schijf staan. Daarom neem ik je mee achter de schermen, ten huize De Fotoschuur. Het verhaal van mijn fotowand begint in de hal. We hebben eigenhandig ons huis verbouwd, en de gang was een van de laatste onafgewerkte ruimtes. Onze keuken en living zijn vrij modern met een moody toets. Boven is dan weer wat klassieker, met een warme houten planché en klassiekere elementen. Mijn idee voor de hal was om een soort overgang te vormen tussen het moderne en het klassieke. De kaders Er is geen plaats voor meubels in de gang, dus mocht de fotomuur de blikvanger worden. De kleuren en deuren in de gang zijn moderner, dus mochten de kaders lekker klassiek. Ik ging op zoek in de Kringwinkel en op Vinted, met dit in mijn achterhoofd: Verschillende formaten, zowel vierkante als rechthoekige Maximaal drie verschillende tinten, in ons geval bruin Kaders met en zonder glas De foto’s De moeilijkste opdracht vond ik de selectie van gepaste foto’s in de kaders. Ik wilde een mooi geheel, met enkele blikvangers en wat minder opvallende foto’s. Het probleem met de tweedehands en vaak steenoude kaders, was het formaat. Die kwamen niet echt overeen met de gangbare fotoformaten. Dit hield ik in gedachten bij het meten en de selectie van de foto’s: Foto’s allemaal in dezelfde kleurrange Het merendeel in kleur, enkele in zwart-wit Afwisselend landscape en portret Ik bestelde uiteindelijk 20 afdrukken bij een professionele drukker, voor hoogwaardige kwaliteit. Het voordeel daar was ook, tegenover bijvoorbeeld Albelli of Smartphoto, dat ik veel meer opties had in de verschillende afmetingen. Lees verder onder de foto Voor de prints die in een kader zouden gaan zonder glas, koos ik voor een fine art-afwerking. Die prints zijn dus nog mooier van kwaliteit en hebben een specifieke textuur. Daardoor lijken het wel mini schilderijtjes. Ik heb die oude kaders wel vervloekt. Geprutst dat ik heb, geprutst! Met soms een klein intermezzo 🙂 De compositie En dan de compositie van de fotowand. Daarvoor lette ik op: Om de afstand tussen alle fotokaders gelijk te houden Twee lijnen als basis, waar de onderkant en bovenkant van de kaders de lijn volgen Dat de foto’s die qua kleuren en gevoel bij elkaar passen, bij elkaar hangen Op basis van de afmeting in de gang, puzzelde ik met verschillende ontwerpen. Met dit als finale opstelling 🙂 Oké bon. Ik heb hier al vree veel zitten vertellen en doen. Klaar voor een voor en na fotoreeksje? 🙂 🙂 🙂 Voor: Enfin, eigenlijk tijdens, want ik was foto’s vergeten maken voor we eraan begonnen. Na: Ik ben zooooo trots dat we dit gedaan hebben. Echt als een mega goed team, want meestal is het Florian die alles hier in huis fixt. Maar die kaders, de fotomuur, dat heb ik nu toch eens zelf gedaan 🙂 (ge wilt niet weten hoe lang we bezig zijn geweest om die kaders op te hangen) Hey! Ik ben Janna. Ik ben een fotograaf uit Gent. Welkom hier, blij dat je er bent! Surf hier gerust effe rond, ik heb veel te vertellen 🙂 Misschien vind je deze blogberichten wel interessant:
Je eigen fotowand maken Meer lezen »
Otto heeft mij geholpen. En ik wil je graag vertellen hoe. Een positief bevallingsverhaal Waar begin ik? Niet bij de geboorte van Otto zelf. Ook niet bij mijn zwangerschap. Ik begin effe bij Pipa, zijn grote zus, onze tweede dochter. Pipa is ruim twee maanden te vroeg geboren. Dat herinner je je misschien wel, zoals ik een tijd geleden hier al schreef. Ondertussen is dat klein spook al vier jaar, maar al die jaren droeg ik dat trauma van toen met me mee. Alleen besefte ik het niet echt meer, ik was het zodanig gewoon geworden. Maar telkens rond haar verjaardag borrelt het gevoel weer op, om dan na een week of twee wat weg te ebben en te blijven smeulen. Nu Otto is geboren, begrijp ik pas dat het niet oké was. Dat ik het nooit heb kunnen afsluiten en een plekje heb kunnen geven. Dat kan ik nu wel, en daar heeft Otto mij bij geholpen. Dit is mijn positief bevallingsverhaal. Hoe Otto mij geholpen heeft Terwijl ik dit neerschrijf, voel ik de tranen weer komen. Hij heeft geen idee, géén idéé, wat hij voor me heeft gedaan. Ik had hem nodig, nog meer dan hij mij nodig heeft. En daarom wil ik dit hier delen. Deze blog is mijn plekje, en ik wil dit niet vergeten. Op sociale media is alles zo mooi, zo verbloemd. Maar het leven is niet altijd prettig. Hoe je er zelf mee omgaat en er een draai aan geeft, dat maakt het verschil. En dat probeer ik te tonen. Mijn zwangerschap was zalig. Ik had geen kwaaltjes, nergens last van en niets van pijn. De dokters volgden me extra goed op en ik nam medicatie om die zwangerschapsvergiftiging te voorkomen. Ik was mentaal ook voorzichtig en probeerde stress te voorkomen, me niet op te jagen en meer te genieten. En dat is me best goed gelukt. Vanaf ongeveer 20 weken zwangerschap lag er wel een last op mijn schouders, dat ik toch weer ziek zou worden. Ik nam dagelijks mijn bloeddruk. Maar eens ik de kaap van 32 weken voorbij was, viel die last van me af. Er kwam nog meer rust in mijn hoofd en ik genoot echt voor het eerst ooit van veranderende mijn lichaam. Buiten Otto gerekend Otto mocht op natuurlijke wijze geboren worden, iets waar ik echt op hoopte. Ik had me zo goed voorbereid en wilde graag een natuurlijke bevalling, zonder medicatie, zonder ingrepen. Alleen was dat buiten Otto gerekend 🙂 Om de druk niet te groot te laten worden op mijn oude litteken, mocht ik niet overtijd gaan. Maar meneer had het duidelijk naar zijn zin in mijn buik. Niets wekte de bevalling op. Niet de ananassen, niet het trappenlopen, niet het squatten. Dus op 40+1, op 27 oktober, moest ik binnen voor een keizersnede. Want het was tijd. Maar ik was bang. Bang voor de operatie en om mijn baby niet bij me te mogen hebben. Bang om me geen mama te kunnen voelen, zoals toen. En dat had ik dan ook aan mijn dokter verteld. Ze nam me serieus, ze maakte extra tijd voor me vrij. Ik voelde me niet het zoveelste nummertje. Wat ben ik blij dat ik dat heb gedaan, en wat heb ik geluk met zo’n fantastische gynaecologe. Mijn operatie werd zelfs verplaatst zodat ik als eerste aan de beurt was en niet urenlang moest wachten. Ze gaf extra uitleg tijdens de operatie en nam haar tijd. En dat voelde zo goed. Mijn zwangerschap was zalig en de bevalling, … het was dan niet de natuurlijke bevalling waar ik van droomde, maar het was perfect. Deze fijne bevalling was exact wat ik nodig had. Perfect voor ons Zo’n fijne ervaring deed me goed. Om de moeilijke periode met Pipa achter me te kunnen laten en op een mooie manier af te sluiten. We zullen het nooit vergeten en het maakt altijd een deel uit van ons. Maar het is goed nu, dankzij dit positief bevallingsverhaal. Alles is goed. Oh en een leuk weetje: we wisten niet dat Lili en Pipa een broer zouden krijgen. Ik wilde het geslacht niet weten tijdens de zwangerschap. Want wat maakt het uit? 🙂 We wilden wel heel graag een jongetje, maar met drie dochters had het even tof geweest. ‘t Is een jongen! Toen ie geboren is, hebben we zelf zijn geslacht ontdekt. En na een paar minuten vroeg ik nog eens extra: “is het echt een jongen?” Ik dacht dat ik het gedroomd had 🙂 Wij zijn de grootste gelukzakken. Otto brengt een andere dynamiek in ons gezin. Otto is niet alleen wat ik nodig had, maar wat we allemaal nodig hadden. Dankje, lieve Otto. Wat fijn dat je er bent. Oh, en Otto is ook echt de rustigste baby ooit. Er wordt mij gezegd omdat ik zelf zo rustig ben. Maar wat zeggen ze ook? Een rustige baby is een heftige kleuter? We’ll see 🙂 Bedankt om tot hier te lezen, dat doet me deugd. Dit was mijn positief bevallingsverhaal, nadat het eerder allemaal een pak moeilijker was. Ik heb geluk, heel veel geluk. Ik ben dankbaar, voor mijn drie prachtige kindjes, voor de fijne job die ik mag doen, voor de fantastische mensen die achter mij staan. Heb je nood om jouw verhaal te delen? Zin om te praten zonder oordelen of goeie raad? Je mag me altijd een berichtje sturen via Instagram, of me aanspreken. Want praten helpt. Delen helpt. Dat weet ik nu.
Hoe Otto mij geholpen heeft: een positief bevallingsverhaal Meer lezen »
Iedere maand blik ik terug en kies ik mijn favoriete foto van de voorbije weken. Sinds gisteren zijn we terug van onze reis naar het zuiden van Frankrijk, tijd dus voor vakantiefoto’s! Want daar maakte ik mijn favoriete foto van juli. Deze blog is mijn plekje, mijn plaatsje op het internet waar ik lekker doe wat ik wil 🙂 En nu heb ik zin om vakantiefoto’s te delen, dus dan doe ik dat ook lekker. Ha! Smartphone Ik nam mijn fototoestel niet mee op reis. Hij is nogal groot en lomp, en zwaar. Ik wilde ook geen risico’s nemen, met al die stenen, al dat zand en water. Mocht er iets mee gebeuren, dan is dat niet zo tof voor de shoots die nog op de planning staan. En het zou me extra stress gegeven hebben. Dus kocht ik heel bewust een nieuwe smartphone met een hele goeie camera om vakantiefoto’s te maken. Deze foto’s nam ik dus met mijn iPhone 13 en bewerkte ik met mijn eigen Lightroom Presets. We gingen op reis samen met mijn schoonfamilie, de foto’s met hen laat ik er om privacyredenen effe uit. Veel foto’s in het stadje: Veel foto’s aan “de stenen”: Veel foto’s overal en nergens: Voor ik je de foto van de maand juli toon, neem ik je eerst efkes mee terug naar 2020. En dan nu mijn favoriete foto: Zelfde plek. Veel centimeters gegroeid. Wat meer of minder tanden. Extra kuren. En vooral veel liefde. Kleine grote meisjes. Heet, heter, heetst Ik heb zo genoten van onze reis. Het was er nog nooit zo warm, met temperaturen overdag rond 33-35 graden. Da’s echt heavy! We hebben daardoor niet erg veel speciaals gedaan. Vooral genoten van het frisse water en van elkaar. Ik ben helemaal opgeladen en uitgerust, klaar om mij nog twee maanden hard te smijten en je de mooiste herinneringen te geven. Ben jij al op vakantie geweest? Ook veel foto’s genomen? Veel gerust? Laat het me weten! Volg je me al op Instagram?
Foto van de maand juli ’22 Meer lezen »
Om 2021 achter me te laten, deel ik graag mijn 9 ‘beste’ Instagramposts van het afgelopen jaar, de Best Nine van 2021. De foto’s die het populairst waren.
Drie jaar geleden, de nacht van 11 op 12 september. Geen lucht. Kleine happen adem lukken, maar gewoon ademen doet pijn. Er komt iemand een röntgenfoto nemen. Ik moet nog snel een document ondertekenen: ik ben verantwoordelijk voor de gevolgen van de straling op het kindje in mijn buik. Geen lucht. Doodmoe. Mijn lijf is op.
